Vitiligo je bolest u kojoj su pigmentne ćelije kože (melanociti) uništeni u određenim oblastima kože. Rezultat nestajanja pigmentinh ćelija su bele fleke po koži koji su glavni simptom bolesti.
Uzrok bolesti do danas je ostao nepoznat. Postoje naznake da se radi o autoimunoj bolesti (telo greškom napada sopstvene ćelije kože). Kod nekih osoba vitiligo je udružen sa drugim autoimunim bolestima (perniciozna anemija, hipertireoza, alopecija areata) ali ipak većina ljudi nema autoimune bolesti. Vitiligo može biti i nasledan (češće se javlja u nekim porodicama).
Procenjuje se da oko 0,5-1% ukupne svetske populacije boluje od vitiliga (oko 65 miliona ljudi)! Vitiligo obično počinje između 20-40 godine života, podjednako se javlja kod oba pola, nešto češće kod osoba sa tamnom kožom.
Bele fleke kao glavnim simptom bolesti obično počinju lokalizovano na jednom delu tela. Fleke mogu da se šire tokom vremena ali mogu ostati i lokalizovane na jednom mestu ceo život. Najteži oblik vitiliga je generalizovani tip, kada promene zahvataju više od 50% kože. Bele fleke se mogu javiti i na kosmatom delu glave (seda kosa), bradi, obrvama, trepavicama i sluzokoži (nosa, usta, genitalija). Ipak, najčešće zahvaćeni delovi kože su oni koji su izloženi sunčevim zracima (lice, ruke, noge) ali se promene javljaju i ispod pazuha, na preponama, oko genitalija i rektuma.
Uobičajena terapija je agresivna i nema dugotrajni efekat, a broj neželjenih reakcija predstavlja jedan dugačak spisak.
Najčešće se koriste kortikosteroidne kreme (koje imitiraju efekat hormona nadbubrežne žlezde – kortizola) i predstavljaju prekidač za gašenje našeg imuniteta. Pokazalo se da ove kreme nisu uspešene u rešavanju problema. Jača terapija je PUVA (Psoralen + UVA zračenje) koje dovodi do tamnjena kože.
Kasnije posledice uključuju oštećenje kože kao što je solarna elastoza, suva i izborana koža, hiper i hipopigmentacija. PUVA ”fleke”, koje mogu trajati godinama, prestavljaju potencijalana mesta za razvoj kožnog karcinoma. Kod pacijenta koji su primili velike doze PUVA terapije, češće se javlja skvamozni karcinom na genitalijama.
Prisustvo Psoralena dokazano je u sočivu, pa je iz tih razloga potrebna povremena kontrola kod oftalmologa. PUVA terapija se ne preporučuje kod osoba sa oštećenjem bubrega i jetre kao i kod trudnica i dece. Kontraindikovana je primena PUVA terapije kod pacijenata kod kojih kožne promene ne zahvataju bar 20% površine kože.
Kod teških oblika vitiliga koristi se i hiruška terapija transplatancija kože i melanocita. Ako je zahvaćeno više od 50% kože onda se pribegava terapiji sa Monobenzonom koji dovodi do izbeljivanja zdrave kože. Osobe koje se podvrgnu ovoj terapiji više nikada ne smeju da se sunčaju.
Naravno, sada ćete čuti i drugi deo priče o delovanju ulja Crnog kumina, prirodnog načina lečenja bez negativnih efekata.
Istraživači sa Odeljenje za biotehnologiju, Saifia Koledž za nauku i obrazovanje, Bopal, Indija (2011.) proučavali su dejstvo ulja crnog kumina na depignetovanu kožu eksperimentalnih životinja i evo do kakvih zaključaka su oni došli. Aktivna supstanca ulja Crnog kumina – timokinon imitira dejstvo acetilholina koji dovodi do holinergičke aktivacije muskarinskih receptotra na melanocitima. Kao rezultat primene Crnog kumina došlo je do vraćanja melanocita u prvobitno intermedijarno stanje, odnosno vratila se normalna pigmentacija kože bez i jednog negativnog efekta!
dr med. Bojana Mandić
Reference:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21492177
Leave A Comment
You must be logged in to post a comment.